Vision | Schedule

Νιώθω κουρασμένος. Όχι σωματικά! Κάθε άλλο... Σωματικά μη σας πω ότι νιώθω πιασμένος. Τα τελευταία χρόνια έχω γίνει ISO της καθιστικής ζωής. Το μυαλό μου...

Από τα Χριστούγεννα νιώθω σαν να μην έχω σταθεί ακόμα. Λίγο η εξεταστική, μετά proficiency για τα Αγγλικά, υποχρεώσεις με τον σταθμό (φέραμε τους Raining Pleasure βλέπετε), και τώρα οι αιτήσεις για τα μεταπτυχιακά. Αυτές λοιπόν οι αιτήσεις σε φέρνουν αντιμέτωπο με το μαύρο παρελθόν σου. Τα μικρά πράγματα που ανέβαλες και που τώρα καταλαβαίνεις τη σημασία τους. Τα μαθήματα που είπες ας τα περάσω να τελειώνω και τώρα που τελειώνεις λες ας καθόμουν λίγο ακόμα να διορθώσω μερικά πράγματα (βαθμούς κατά βάση). Τώρα όμως ο χρόνος πιέζει. Δεν έχεις καιρό για χάσιμο. Υπάρχουν deadlines. Και τρέχεις...

Τρέχεις να βρεις σε ποιο Πανεπιστήμιο, ποια Σχολή, ποιο Master. Μαζεύεις τα κομμάτια σου και χτίζεις τη καλύτερη βιτρίνα σου. CV, Cover Letter, References, TOEFL, αναλυτικές βαθμολογίες, μεταφράσεις, επικυρώσεις. Πανικός! Και οι μέρες περνάνε...

Δε παραπονιέμαι! Καθόλου! Ίσα ίσα που χαίρομαι που κάνω το επόμενο βήμα. Έχω όμως αγωνία! Θα με δεχτούν..? Πόσο βγάζεις? Τόσο. Φτάνει ρωτάω? Ναι μου λένε. Και τότε γιατί έχω αγωνία? Γιατί είμαι καλύτερος από τόσο, το ξέρω. Γιατί αυτό δεν είναι το peak μου. Δε αρκεί αυτό. Πέρα από τη γνώση υπάρχει ακόμη ένα ολόκληρο παιχνίδι που ονομάζεται με μία λέξη: "Δεναρκείναείσαικαλόςπρέπειναμπορείςνατοαποδείξεις". Για τυπικούς λόγους. Αυτό να συγκρατήσετε...

Σε αυτό το σημείο να πω ότι αντιλαμβάνομαι πλήρως αυτό που μου λέει χρόνια τώρα η μάνα μου: "Βάλε στόχους και πρόγραμμα στη ζωή σου!". Τότε ξέρετε τι άκουγα από όλο αυτό? "Βαλέ μπλα μπλα μπλα στη ζωή σου". Τώρα ξέρετε τι λέω? "Στερνή μου γνώση να σ'είχα πρώτα!". Νά'σαι καλά ρε μάνα!

Και κάτι τελευταίο: "Κοίτα εκεί που θες να πας αλλιώς θα πας εκεί που κοιτάς".

Featured Song: Bloc Party - Pioneers