Τι ώρες γράφετε τα post σας? Πως εξηγείται το γεγονός πως τις πρώτες ώρες της ημέρας έχουμε συγγραφικό οίστρο σε αντίθεση με τις υπόλοιπες? Γιατί για παράδειγμα τώρα που κοντεύει έξι τα ξημερώματα πιάνω τον εαυτό μου να έχει την ανάγκη να γράψει? Και να σκεφτείτε πως δεν είμαι άνθρωπος της νύχτας? Ή μήπως είμαι? Η εξήγηση που δίνω προσωπικά είναι πως υποσυνείδητα διεξάγεται ένας απολογισμός των όσων υπόθηκαν ή συνέβησαν κατά τη διάρκεια της ημέρας.Με βάση λοιπόν αυτό το τελευταίο θέλω να πω τα εξής:
Πότε μην κάνετε σε άλλους πράγματα που δε θέλουν να κάνουν σε εσάς. Παρόλα αυτά είναι ίσως ο καλύτερος τρόπος να αντιληφθεί κάποιος πως κάτι που σου κάνει δε σου αρέσει, σε φέρνει σε δύσκολη θέση κτλ... Εννοώ κάνοντάς του το ίδιο.
Ποτέ μην αρνηθείτε μία αγκαλιά... Είτε σας προσφέρεται, είτε την προσφέρετε, είτε την έχετε ανάγκη, είτε σας τη ζητάνε... Είναι το ελάχιστο της στοργής που ζητάει ο καθένας από εμάς. Και είναι ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟ! Είναι επίσης φυσιολογικό να παρεξηγηθεί. Το αναφέρω αυτό για να είστε προετοιμασμένοι.
Μην απορρίπτετε τίποτα και κανέναν... Όσο περίεργο και να σας φαίνεται αυτό. Σήμερα ήρθα σε επαφή με έναν άνθρωπο που τον γνωρίζω φυσιογνωμικά τουλάχιστον πάνω από μία πενταετία κι όμως η πρώτη φορά που πραγματικά επικοινωνήσαμε ήταν όταν του ζήτησα κάτι. Όταν είδε ότι τον είχα ανάγκη την ώρα που του εμπιστεύτηκα κάποια πράγματα και ζήτησα τη γνώμη του. Γι’αυτό την επόμενη φορά που θα θέλετε να έρθετε πιο κοντά με κάποιον, απλά δείξτε του πως τον έχετε ανάγκη.
Τώρα αντιλάμβανομαι τι εστί μούσα... Τώρα αντιλάμβανομαι γιατί η θλίψη είναι πιο παραγωγική από τη χαρά. Διότι όταν είσαι χαρούμενος δε σε νοιάζει ο λόγος, ενώ όταν είσαι θλιμένος ψάχνεσαι να βρεις την αιτία που κρύβεται από πίσω. Όταν είσαι χαρούμενος απλά το απολαμβάνεις, ενώ όταν είσαι θλιμένος το σκέφτεσαι, το ξανασκέφτεσαι... και γράφεις. Γι’αυτό ίσως και τα περισσότερα τραγούδια μιλάνε για πόνο. Γι’αυτό οι φράσεις που περιγράφουν τη θλίψη είναι πιο δυνατές από αυτές για τη χαρά.
Αυτό είναι το τελευταίο post του Μάη και κατά συνέπεια της άνοιξης. Από αύριο το High Fidelity Show αλλάζει και βάζει τα καλοκαιρινά του. Αύριο θα καταλάβετε τι εννοώ...
Καλό καλοκαίρι!
Σημείωση: Το post γράφτηκε τα ξημερώματα αλλά νύσταζα πολύ για να το κάνω publish τότε.
Featured Song: The Zombies | Time Of The Season
4 σχόλια:
Όπως και τώρα η συγγραφή των ποστ γίνεται μετά τις 12...όπως σωστά περιγράφεις..στο τέλος της ημέρας ..απολογισμός.Κάτι ιδιαίτερα κοινό για πολλους common blogger!
Ανεστάκο είμαι στην άσχημη Αθήνα και είναι η πρώτη μέρα δουλειάς.. Ακόμα δε με έχουν χώσει γιατί ο supervisor δεν έχει έρθει και μου εχουν δώσει ένα laptop και ασχολούμαι. Αφού διάβασα τα απαραίτητα για το tool που θα χειρίζομαι, είπα να το ρίξω στη διασκέδαση.. Ο λόγος για τον οποίο postαρω σε αυτό το post και όχι σε άλλο(καλά σιγά μην δεν κάνω άλλο σχόλιο αλλά λέμε τώρα...) είναι επειδή μου άρεσε ΠΑΡΑ πολύ αυτό που έγραψες για την ανάγκη μας για αγκαλιά.. Είμαι από τους ανθρώπους που τη ζητούν πολύ, και τη δίνουν πολύ..Καταλαβαίνω πόσο σημαντική είναι για αυτόν που τη ζητάει και μαλλον επειδή ανήκω στην ομάδα που τη ζητά, δε καταλαβαίνω γιατί παρεξηγείται..
Μάλλον για να αποφεύγονται οι παρεξηγήσεις πρέπει να ISOποιηθεί στις ανθρώπινες σχέσεις...
Εσύ τι λές???
Φιλάκια....
#Vaggie: Τι ακριβώς δε καταλαβαίνεις στο ότι παρεξηγείται? Επίσης λέω πως το έχεις κάψει με τα BS και τα ISO... χεχε no offence! :)
θελω να σας κανω μια ερωτηση...μα γιατι οταν βλεπω μια ομορφη κοπελα θελω να την παρω αγγαλια και να περασουμε μαζι μια αξεχαστη νυχτα
Δημοσίευση σχολίου