Ήγγικεν η ώρα να τραγουδάμε: "Internet killed the video star". Τα αστέρια δε θα τα γνωρίζουμε από το MTV (!@#$%^&*) αλλά μέσα από προσωπικά τους podcast. Δε το προβλέπω το ελπίζω... Αυτό όμως που νιώθω να πλησιάζει, μάλλον με στενοχώρια, είναι η κατάργηση του album. Γέμισε ο κόσμος mp3 & iPod, το iTunes Music Store και όλα τα όμοιά του κάνουν χρυσές δουλειές, οπότε γιατί να πάρει ο άλλος το album ολόκληρο την ώρα που μπορεί να αγοράσει με 1€ το mp3 τα tracks 5 & 7 που τα σπάνε? Και μετά γιατί να βγάλει ο καλλιτέχνης album? Μόνο η προσωπική του ανάγκη θα τον κρατάει...
Να αναφέρω, επίσης, ότι η νέα μόδα στο iTunes ονομάζεται iMix! Ετοιμάζει ο Μήτσος ένα playlist το οποίο ισχυρίζεται ότι είναι ιδανικό για την ώρα που τηγανίζεις πατάτες(καθότι για κοκορέτσι έχει ετοιμάσει άλλο), το σηκώνει στο Music Store, μπαίνει ο Μπάμπης, κοιτάει τον τίτλο ο οποίος είναι "Lounge Music for Fried Patatoes", ακούει και τα preview από τα κομμάτια του αρέσει, αγοράζει τα συγκεκριμένα τραγούδια και έχει το playlist του Μήτσου στο δίσκο του. Γι'αυτό σας λέω... Γιατί να βγάζουν σε 10, 20, 50 χρόνια από τώρα δίσκο ολόκληρο?
Για πρώτη φορά η πιο λογική απάντηση είναι: "Έτσι!".
Featured Song: The Buggles - Video killed the radio star
2 σχόλια:
Ενας δισκος ειναι μια ολοκρηρωμένη δουλειά οχι απλώς μια σειρά από τραγούδια, δηλαδή έχει νόημα και το εξώφυλλο, η σειρά των τραγουδιών... τα τραγούδια έχουν μια συνέχεια, έναν ειρμό. Για παράδειγμα, το Tommy ή το The Wall, έχουν ωραία τραγούδια μέσα, ακόμα και αν τα ακούσεις μεμονωμένα, αλλά σαν σύνολο σου αφήνουν μια άλλη αίσθηση, παίρνουν ένα άλλο νόημα. Ετσι ένα πραγματικά καλό alboum δε θα χάσει ποτέ το λόγο ύπαρξης του, ούτε θα πάψει να κυκλοφορεί.
Από την άλλη όντως το μουσικό τοπίο αλλάζει και καλό θα ήταν και καλλιτέχνες και δισκογραφικές να προσαρμοστούν σε αυτό. Για μένα αυτές οι αλλαγές είναι χρήσιμα μέσα για τον καλλιτέχνη μιας που του παρέχουν μεγαλύτερη ευελιξία στην έκφραση του.
Το μόνο που μένει είναι να αποδεχτούν αυτές τις τάσεις και να τις χρησιμοποιήσουν επιτέλους, ως εκφραστικές διεξόδους, αντί να τις πολεμούν...
Ενδιφέρουσα είναι και η τοποθέτηση του Ντέιβιντ Μπερν επί του θέματος σε συνέντευξη που είχε δώσει στην καθημερινή:
"— Σε κάποια συνέντευξή σας είχατε μιλήσει για την «επανάσταση του “iPod”», αυτού του γουόκμαν-σκληρού δίσκου που χωρά ολόκληρη δισκοθήκη σε μορφή MP3. Ποια τραγούδια ακούτε στο δικό σας iPod;
— Η τάση που επικρατεί πλέον είναι να αποθηκεύεις μουσική σε κάποιον σκληρό δίσκο και να αφήνεις το CD να σκονίζεται σε κάποιο ράφι. Η κόρη μου δεν πολυκαταλαβαίνει τη διαφορά μεταξύ ενός ολοκληρωμένου μουσικού έργου σε μορφή βινυλίου ή CD και του καταλόγου τραγουδιών που έχει στον υπολογιστή της. Προσωπικά ακούω τα κομμάτια που ηχογραφώ στο στούντιο, κυρίως για να επεξεργαστώ νοερά την ενορχήστρωση. Επίσης πολλά ποπ τραγούδια και, τέλος, τον δίσκο που αγόρασα πρόσφατα, τον οποίο μόλις τον βαρεθώ, τον σβήνω."
Αυτά και sorry για το σεντόνι. ;)
Καταρχήν thanx για το χρόνο να γράψεις το σεντόνι, αν και δεν το καταλαβαίνω σαν έννοια.
Να πω ότι δε θεωρώ δεδομένη την κατάργηση του album απλά συζητάμε το προβληματισμό μου πάνω στο θέμα έστω και ως σενάριο επιστημονικής φαντασίας από το όχι και τόσο μακρινό μέλλον.
Σαφώς τα concept album δε θα μπορούσαν να είναι αλλιώς, εφόσον είναι concept.
Όσον αφορά τα "καλά" album, σαφώς έχουν λόγο ύπαρξης. Το θέμα είναι αν αυτό θα είναι αρκετό για να συνεχιστεί η κυκλοφορία τους.
Δημοσίευση σχολίου