Cafe Wha?

Καλημέρα σας,

το ξέρω πως είναι λίγο αργά αλλά εγώ τώρα ξύπνησα, τι να κάνουμε. Και παρεπιπτόντως νιώθω υπέροχα! Είμαι γεμάτος ενέργεια διότι ξύπνησα πολύ ώρα πριν και χουζούρευα μέχρι τώρα. Όποτε συμβαίνει αυτό αλλά και πάλι σηκώνομαι σε normal ώρα ξέρω ότι θα ξυπνήσω ευδιάθετος. Επίσης είδα άπειρα όνειρα ανάμεσα στα δεκάλεπτα που παίρνει μέχρι να ξαναχτυπήσει το ξυπνητήρι.

Σε ένα από αυτά λοιπόν είδα πως ενώ περπατούσα και συζητούσα με διάφορες γνωστές και όχι φυσιογνωμίες από το φιλικό και όχι μόνο περιβάλλον μου, άλλαζα σκηνικά, παραστάσεις και μέρη! Πως στη διαφήμιση ενός αποριπαντικού μία ξυπνάει κάνει πρωινό, ανοίγει την πόρτα και αντί να βρεθεί στο δίπλα δωμάτιο εμφανίζεται στη δουλειά της και μετά ανοίγει τη δίπλα πόρτα και είναι πάλι στη κουζίνα...? Ε το ίδιο μόνο που δεν υπήρχαν καν πόρτες.

Είμαι στη πλατεία και με το που γυρίζω να φύγω είμαι στο bar και χτυπιέμαι την ώρα που αλλάζω cd. Σκέφτομαι να πάω προς τη τουαλέτα και μέχρι να σηκωθώ είμαι σε μια παραλία και χασκογελάω με μία κοπέλα που είναι δίπλα μου. Σηκωνώμαστε να παίξουμε καμιά ρακέτα και μέχρι να βρω τις ρακέτες είμαι στο Λονδίνο και πάω προς μία pub. Κατεβαίνω τα σκαλιά και βρίσκομαι στο Cafe Wha? στη Νέα Υόρκη. Πάω να ανέβω το ανσανσέρ και είμαι στη Νέα Ζηλανδία! Και έχει και κανγκουρό... Μα δεν υπάρχουν κανγκουρό στη Νέα Ζηλανδία! Αυτό το έμαθα χθες.

Πάντως όπου και να πήγαινα, πήγαινα χωρίς αμφιβολίες, ανασφάλειες και ηλίθια διλήμματα. Κι αν και όλα τα μέρη που επισκεύτηκα νοερά μου είναι τελείως άγνωστα, ένιωθα πως είχα ξαναπάει πριν πολλά πολλά χρόνια. Όταν πχ μπήκα στο Wha? ένιωσα ότι θα βρω παλιά φιλαράκια που θα πούν: "Hey guys! Look who's here! Where have you been so long mate? Have a sit... We want you to tell us every little detail. Beer is on the house..."

Και αυτό είναι υπέροχο!

Τις ευχές μου,
Ανέστης

Featured Song: James Brown - I feel good