Μεταπτυχιακά στην Αγγλία

Κατά καιρούς χαζεύω το blοg μου και διαβάζω τι έχω γράψει στο παρελθόν. Ελπίζω να το κάνετε κι εσείς. Όχι για κανένα άλλο λόγο αλλά για να νιώθω πως είμαι φυσιολογικός και όχι κανένας νοστολγικός τύπος που αναπολεί το παρελθόν κάθε τόσο. Έπεσα λοιπόν σε ένα post το οποίο χρονολογείται μερικούς μήνες πίσω, στον Απρίλιο. Τότε που είχα το άγχος με τη μεταπτυχιακή μου πορεία. Τι κάνω, που πάω, από που έρχομαι κτλ κτλ. Ξέρετε τώρα...

Σήμερα, τρεις μήνες και δύο εβδομάδες μετά, τα πράγματα είναι πολύ πιο ξεκάθαρα. Έκανα αιτήσεις σε πέντε Πανεπιστήμια της Αγγλίας (Lancaster, Manchester, City, Royal Holloway, Warwick). Με δέχτηκαν στα τέσσερα πρώτα από τα πέντε. 80% επιτυχία. Not bad for a rookie! Αποφάσισα λοιπόν να πάω στο Management School του Lancaster, στο MSc Information Technology, Management & Organisational Change (ITMOC). Τώρα είμαι στη φάση να τους στείλω προκαταβολές για να κρατήσω τη θέση. Ούτε εισητήριο στην Ολυμπιακή να έκλεινα. Μετά πρέπει να βρω δωμάτιο στην εστία και άλλα τέτοια.

Σήμερα πήρα τηλέφωνο στη γραμματεία του Admission Office. Το σήκωσε η Claire, η γραμματέας. "Hi" με λέει. "How can I help you?". Κι έχω μείνει κάγκελο! Μα εντελώς κάγκελο όμως! Η Claire έχει την πιο απαλή φωνή που έχω ακούσει ποτέ σε γυναίκα. Λες και μου μιλούσε η Liv Tyler στη γλώσσα των ξωτικών όπως στον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών ένα πράμα. Μα που με στέλνουν τελοσπάντων? Κάτι μου λέει ότι θα μου αρέσει πολύ στο England!

Βέβαια υπάρχουν και κάποιες λεπτομέρειες που πρέπει να διευθετηθούν πρώτα. Λεπτομέρειες όπως, να περάσω τα πέντε μαθήματα που χρωστώ τον Σεπτέμβρη και να τελειώσω την διπλωματική μου. Ψιλοπράγματα δηλαδή. Μας έφαγαν και οι καταλήψεις γμτ! Άρε Ελλαδάρα μου! Που πάω και σ'αφήνω εδώ μονάχη να βγάλεις τα γαλανόλευκα ματάκια σου? Θα μου λείψεις όταν φύγω με το καλό. Πρώτα ο Θεός που λένε.

Wish me luck!

Feautured Song: The Feeling - Sewn