Τέλος | Finish

Featured Song: Belle And Sebastian | To Be Myself Completely

Πραγματικές Απορίες Τεχνικής Φύσεως

Μου τα έστειλε με email ένα φιλαράκι...

Τεχνικός: -Τι είδους υπολογιστή έχετε;
Γυναίκα πελάτης: - Έναν άσπρο…

Πελάτης:- Ναι, γεια σας, δεν μπορώ να βγάλω τη δισκέτα από τον υπολογιστή μου.
Τεχνικός:- Δοκιμάσατε να πατήσετε το κουμπί;
Πελάτης:- Ναι, ναι, αλλά φαίνεται ότι έχει κολλήσει.
Τεχνικός:- Περίεργο αυτό. Θα σας στείλω κάποιον να το δει.
Πελάτης:- Αχ, όχι…περιμένετε…Δεν την έχω βάλει τη δισκέτα τελικά μέσα, είναι πάνω στο γραφείο μου…συγγνώμη.

Τεχνικός:- Πατήστε στο εικονίδιο “ο υπολογιστής μου” που βρίσκεται αριστερά στην Οθόνη.
Πελάτης:- Αριστερά όπως το βλέπετε εσείς ή εγώ;

Πελάτης:- Ναι, γεια σας, με λένε Μάρθα, δεν μπορώ να τυπώσω. Κάθε φορά μου βγάζει ένα μήνυμα “can’t find printer”. Πήρα τον εκτυπωτή και τον έβαλα ακριβώς μπροστά στην οθόνη, αλλά ακόμα μου λέει ότι δεν μπορεί να τον βρει…

Πελάτης:- Ναι, το πρόβλημά μου είναι ότι δεν μπορώ να τυπώσω το κόκκινο χρώμα.
Τεχνικός:- Ο εκτυπωτής σας είναι έγχρωμος;
Πελάτης:- Εεεεεεε……ευχαριστώ.

Τεχνικός:- Τι υπάρχει στην οθόνη σας τώρα κυρία μου;
Πελάτης:- Ένα αρκουδάκι που μου πήρε ο φίλος μου από το σούπερ μάρκετ.

Πελάτης:- Το πληκτρολόγιό μου δεν δουλεύει.
Τεχνικός:- Είστε σίγουρος ότι είναι συνδεδεμένο στο πίσω μέρος του υπολογιστή;
Πελάτης:- Όχι, δεν μπορώ να δω από πίσω.
Τεχνικός:- Πάρτε το πληκτρολόγιο και κάντε 10 βήματα προς τα πίσω. Πελάτης:- Οk.
Τεχνικός:- Το πληκτρολόγιο έρχεται μαζί σας;
Πελάτης:- Ναι.
Τεχνικός:- Αυτό σημαίνει ότι δεν είναι συνδεδεμένο. Κοιτάξτε εκεί γύρω. Υπάρχει κανένα άλλο πληκτρολόγιο;
Πελάτης:- Ναι, βλέπω ένα άλλο στο γραφείο…Α! Αυτό δουλεύει!

Τεχνικός:- Το password σας είναι ένα μικρό γράμμα μ όπως λέμε “μήλο”, ένα κεφαλαίο Σ όπως λέμε “σκύλος”, και ο αριθμός 7.
Πελάτης:- Το 7 μικρό ή κεφαλαίο;

Πελάτης:- Δεν μπορώ να μπω στο internet.
Τεχνικός:- Το password είναι σίγουρα σωστό;
Πελάτης:- Ναι, είδα τον συνάδελφό μου που το έγραφε.
Τεχνικός:- Και ποιο είναι το password;
Πελάτης:- Πέντε αστεράκια.

Τεχνικός:- Ποιο antivirus πρόγραμμα χρησιμοποιείτε;
Πελάτης:- Το Netscape.
Τεχνικός:- Αυτό δεν είναι antivirus.
Πελάτης:- Αχ, συγγνώμη, το Internet Explorer.

Πελάτης:- Ναι, γεια σας, έχω ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα. Ένας φίλος μου έβαλε ένα screensaver στον υπολογιστή μου, αλλά κάθε φορά που κουνάω το ποντίκι χάνεται…

Πελάτης:- Γεια σας, γράφω το πρώτο μου e-mail.
Τεχνικός:- Και ποιο είναι το πρόβλημά σας;
Πελάτης:- Έγραψα το “a” στην διεύθυνση, αλλά πώς θα βάλω το κυκλάκι γύρω του;

Featured Song: Billy Swan | I Can Help

Προς τα που πας?

Βγήκαν μαζί από το σπίτι της. Στο πεζοδρόμιο από κάτω γύρισαν πρόσωπο με πρόσωπο.

-Προς τα που πας?
-Από εδώ. Εσύ?
-Από εκεί.
-Έτσι είναι η ζωή...

Ένας μονόδρομος που οδηγεί παντού, αλλά ποτέ πίσω. Ότι κάναμε κάναμε, τώρα τι κάνουμε είναι το θέμα...

Featured Song: Frank Sinatra | That's life

Tastes&Spices | Salad Toast

Συνταγή σβέλτη και απολαυστική που εμπνεύστηκα χθες το βράδυ. Πρόκειται για τοστ. Τόσο απλό! Αλλά τι τόστ! Θα χρειαστείτε:

Υλικά
-Ψωμί για τοστ (κατα προτίμηση ολικής αλέσεως)
-Κασέρι (edam, milner κάτι μαλακό)
-Μπέικον
-Ρόκα (ή ότι χόρτο σας αρέσει)
-Πιπεριά (πράσινη, κόκκινη, κίτρινη, πορτοκαλί whatever)
-Μία σκελίδα σκόρδο
-Καρύδια
-Μουστάρδα

Εκτέλεση
Αλείψτε τη μία φέτα με μουστάρδα. Βάλτε το τυρί. Μαρινάρετε τη ρόκα σε βαλσάμικο (αν δεν έχετε δε πειράζει αλλά δίνει ωραίο άρωμα) και βάλτε τη πάνω στο τυρί. Σε ένα τηγάνι βάλτε ελάχιστο λάδι ή βούτηρο και σοτάρετε το μπέικον (ολόκληρο ή σε κομματάκια, όπως γουστάρετε) με μία σκελίδα σκόρδο και τα καρύδια σε κομματάκια. Αφήστε το λίγο να ροδίσει και μετά βάλτε τη πιπεριά κομμένη σε κομματάκια και λίγο πιπέρι. Όταν είναι έτοιμο βάλτε το μείγμα πάνω στη ρόκα αφού αφαιρέσετε το σκόρδο. Το ζουμί που έμεινε στο τηγάνι μη το πετάξετε. Κλείστε τη φωτιά και βάλτε τη δεύτερη φέτα ψωμιού στο τηγάνι να ρουφίξει τα υγρά και να πάρει λίγο. Κλείστε το τοστ και είστε έτοιμοι!

Καλή όρεξη...

ΥΓ1: Δεν είχα μανιτάρια να πάρει! Αν έχετε χτυπήστε λίγο βούτηρο με σκόρδο και μείγμα μπαχαρικών στο μπλέντερ. Βάλτε το αρωματικό βούτηρο που φτιάξατε πάνω στα μανιτάρια και για κανένα 20λεπτο στο φούρνο, να λιώσει το βούτηρο να γουστάρουμε. Όταν είναι έτοιμο βάλτε το στο τοστ αντί για αλλαντικά...
ΥΓ2: Επίσης αν έχετε λίγη παρμεζάνα, όχι τριμένη, κόψτε μία λεπτή φέτα με το μαχαίρι ή το ξεφλουδιστήρι και βάλτε τη πάνω από τη ρόκα.

Featured Song: Common | The Food

Λευκό μου Γιασεμί

Είναι φορές που χωρίς αφορμή,
κάτι γιορτάζει βαθιά στο κορμί,
και ξαναβλέπεις το φως,
σαν να σουν χρόνια τυφλός.
Κι ένας αέρας ζεστός
γιασεμιά φορτωμένος, φυσάει βουρκωμένος.

Είναι φορές που δεν ξέρω γιατί
κάτι νυχτώνει βαθιά και πενθεί
και δε σου κάνει κανείς
κι όπως γυρεύεις να βρεις
λίγο λευκό να πιαστείς
γιασεμί στο σκοτάδι
σαν άστρο ανάβει.
Λευκό μου γιασεμί
μη νυχτώσεις.

Είναι φορές που χωρίς αφορμή,
μέσα μου τρέμει μια ξένη φωνή,
που μου θυμίζει στιγμές
από παλιές μου ζωές
και ένας αέρας ζεστός
γιασεμιά φορτωμένος, φυσάει βουρκωμένος.
Λευκό μου γιασεμί, μη νυχτώσεις.

Apple Mighty Mouse 4sale

Λοιπόν παίδες, ανοίξτε τα ώτα σας να την ακούσετε στερεροφωνικώς. Πουλώ το ελαφρώς μεταχειρισμένο Apple Mighty Mouse (USB) μου για 30€. Καινούργιο στοιχίζει 52,01€ (με τη ΦαΠΑ!) σύμφωνα με το Applestore.gr. Το πήρα μετά τις διακοπές των Χριστουγέννων και εννοείται έχω τα manual και το συνοδευτικό cd. Είναι σε άριστη κατάσταση. Όσοι πιστοί προσέλθετε! Το email μου είναι στο profile μου...

Featured Song: Talking Heads | Love For Sale

Μεταπτυχιακά στην Αγγλία

Κατά καιρούς χαζεύω το blοg μου και διαβάζω τι έχω γράψει στο παρελθόν. Ελπίζω να το κάνετε κι εσείς. Όχι για κανένα άλλο λόγο αλλά για να νιώθω πως είμαι φυσιολογικός και όχι κανένας νοστολγικός τύπος που αναπολεί το παρελθόν κάθε τόσο. Έπεσα λοιπόν σε ένα post το οποίο χρονολογείται μερικούς μήνες πίσω, στον Απρίλιο. Τότε που είχα το άγχος με τη μεταπτυχιακή μου πορεία. Τι κάνω, που πάω, από που έρχομαι κτλ κτλ. Ξέρετε τώρα...

Σήμερα, τρεις μήνες και δύο εβδομάδες μετά, τα πράγματα είναι πολύ πιο ξεκάθαρα. Έκανα αιτήσεις σε πέντε Πανεπιστήμια της Αγγλίας (Lancaster, Manchester, City, Royal Holloway, Warwick). Με δέχτηκαν στα τέσσερα πρώτα από τα πέντε. 80% επιτυχία. Not bad for a rookie! Αποφάσισα λοιπόν να πάω στο Management School του Lancaster, στο MSc Information Technology, Management & Organisational Change (ITMOC). Τώρα είμαι στη φάση να τους στείλω προκαταβολές για να κρατήσω τη θέση. Ούτε εισητήριο στην Ολυμπιακή να έκλεινα. Μετά πρέπει να βρω δωμάτιο στην εστία και άλλα τέτοια.

Σήμερα πήρα τηλέφωνο στη γραμματεία του Admission Office. Το σήκωσε η Claire, η γραμματέας. "Hi" με λέει. "How can I help you?". Κι έχω μείνει κάγκελο! Μα εντελώς κάγκελο όμως! Η Claire έχει την πιο απαλή φωνή που έχω ακούσει ποτέ σε γυναίκα. Λες και μου μιλούσε η Liv Tyler στη γλώσσα των ξωτικών όπως στον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών ένα πράμα. Μα που με στέλνουν τελοσπάντων? Κάτι μου λέει ότι θα μου αρέσει πολύ στο England!

Βέβαια υπάρχουν και κάποιες λεπτομέρειες που πρέπει να διευθετηθούν πρώτα. Λεπτομέρειες όπως, να περάσω τα πέντε μαθήματα που χρωστώ τον Σεπτέμβρη και να τελειώσω την διπλωματική μου. Ψιλοπράγματα δηλαδή. Μας έφαγαν και οι καταλήψεις γμτ! Άρε Ελλαδάρα μου! Που πάω και σ'αφήνω εδώ μονάχη να βγάλεις τα γαλανόλευκα ματάκια σου? Θα μου λείψεις όταν φύγω με το καλό. Πρώτα ο Θεός που λένε.

Wish me luck!

Feautured Song: The Feeling - Sewn

Βοήθεια! Καταραμένα Java Servlets

Αν υπάρχει κάποιος που να γνωρίζει από Servlets παρακαλώ να επικοινωνήσει μαζί μου καθότι δεν είμαι κανένας δεινός προγραμματιστής, ούτε και θέλω να γίνω και ζορίζομαι με την διπλωματική μου. Το email μου θα το βρείτε στο profile μου. Ώρες γραφείου και τέτοιες π*π*ριές δεν έχει. Όποτε μπορείτε εσείς!

Featured Song: The Beatles | Help!

Ο Πρωτάρης | The Graduate

Ναι το παραδέχομαι! Έχω πρόβλημα με την αναγνώριση ηλικιών. Προχθές για παράδειγμα, ημέρα Σάββατο βγήκα στα νυχτομάγαζα της περιοχής παρέα με φιλαράκι καλό. Λίγο προτού φύγω από το ένα μαγαζί για να προωθήσω τη κορμαστασιά μου στο επόμενο σκάει μύτη μία μελαχρινή μαυροφορεμένη με ίσιο μακρύ μαλλί. Πολύ κυρία. Κάθετε στο διπλανό άσπρο καναπέ και εκεί αρχίζει το ζαχάρωμα. Προχωρώ με τα πολλά στο επόμενο νυχτομάγαζο. Στο μεθεπόμενο την ξαναπετυχαίνω στο δίπλα stand να πίνει με μανία το ποτό της. Εντάξει δε θα έλεγα πως ήταν της ηλικίας μου. Μεγαλόδειχνε άλλωστε. Ρωτώ μία παλιά καραβάνα του μαγαζιού: “Πόσο την κάνεις ρε μάγκα μου την τύπισα με τα μαύρα? Καμιά 30άρα?” 43 μου απαντάει! Κομπλάρω αλλάζω δέκα χιλιάδες χρώματα και ρωτώ: “Πόσο?!?” Τώρα ή μαλακίες μου έλεγε ο τύπος ή όντως είναι τόσο η κυρία. Ποιος ξέρει...

Featured Song: Simon & Garfunkel | Mrs Robinson

Blow Your TV Speakers / CD|7

Ακόμα μία συλλογή από μένα για μένα... και για εσάς. Το να γράφω compilation CDs είναι από τα αγαπημένα μου χόμπι. Αυτή τη φορά διάλεξα τραγούδια διαφημίσεων που "rockάρουν". Βρείτε τα, βάλτε τα να παίξουν μαζί στο αυτοκίνητο καθοδόν για την παραλία και απολάυστε τα. Καλή ακρόαση...

01. Zucchero | Baila Morena [Citroen C4]
02. Magenta | All Over (Cold Hands Edit) [Sprite Zero]
03. Simple Plan | Welcome To My Life [Citroen C3]
04. Raining Pleasure | Fake [Cosmote]
05. The Dandy Warholes | Bohemian Like You [Vodafone]
06. The Proclaimers | 500 Miles [Τράπεζα Πειραιώς]
07. Blondie | Call Me [Cosmote]
08. The Bangles | Hazy Shade Of Winter [Nissan Micro]
09. Concretes | Seems Fine [Telestet]
10. Melon Diesel | It's Only You [Trident]
11. Boston | More Than A Feeling [Ballantines]
12. Raining Pleasure | Capricorn [City Chips]
13. Dave Matthews Band | The Space Between [Nokia 5510]
14. Hard-Fi | Tied Up Too Tight [Vodafone]
15. The Verve | Bittersweet Symphony [Opel Corsa]
16. White Stripes | Fell In Love With A Girl [Esquire]
17. 22-20s | Devil In Me [VW Golf GTi]
18. The Mock Turtles | Can You Dig It? [Vodafone]
19. Reef | Place Your Hands [Volvo S40]
20. Plastic Bertrand | Ca Plane Pour Moi [Εθνική Ελλάδος]
21. Cornershop | Brimful Of Asha [Coca Cola]

[Running Time 01:18:05]

Featured Song: Manowar | Blow Your Speakers

Έχω μάθει να κοιμάμαι με την πόρτα ανοιχτή

Σαββατόβραδο, ξημερώματα Κυριακής. Ώρα 5:17πμ. Σήμερα γύρισε Σάμο ένα καλό φιλαράκι. Μετά από πολλές ώρες ταξίδι είχε το κουράγιο να πάμε για ποτάκι. Να τα πούμε... Ε, τα είπαμε λοιπόν. Μου είπε τα δικά του, του είπα τα δικά μου. Έδειξε ο ένας στον άλλο κατανόηση. Τα συζητήσαμε, γελάσαμε, τα ήπιαμε, χορέψαμε, σχολιάσαμε τους πάντες και τις πάντες, γκομενίσαμε, τραγουδήσαμε τον πόνο μας, καφριλιάσαμε. Ξέρετε... αντρικές μαλακίες.

Στο ταξί του γυρισμού ρώτησα πως πάει η κίνηση από κόσμο και πήρα την αναμενώμενη απάντηση, ότι δηλαδή κάθε πέρυσι και καλύτερα. Στο ράδιο έπαιζε χαμηλόφωνα “θα γίνω δυναμίτης απόψε στο κορμί της”. Τσαλίκης αν δεν κάνω λάθος, καθότι τα ελληνικά σκυλοσουξεδάκια δεν είναι το ατού μου.

Το ταξί με άφησε στην διασταύρωση στο περίπτερο ως συνήθως. Η μπαλκονόπορτα του σπιτιού μου ανοιχτή όπως πάντα, όλο το καλοκαίρι. Γυρίζοντας πρόσεξα πως το φως στο μπροστά δωμάτιο ήταν αναμένο. Και κάπου εδώ αρχίζει η φαντασίωση. Μία φαντασίωση παλιά που πλέον έχει γίνει συνήθεια κάθε φορά που επιστρέφω σπίτι. Πως κάποια έχει μπει από τη μπαλκονόπορτα και κοιμάται στο κρεβάτι μου. Όχι κάμοια τυχαία. Μιλώ για την μία. Να μπω σπίτι και να μείνω κάγκελο. Να μου πάρει κανένα πεντάλεπτο να συνέλθω και να ξαπλώσω δίπλα της ενώ αυτή κοιμάται ήδη. Να με καταλάβει, να γυρίσει να μου πει: “άργησες...”. Να της πω: “μου έλειψες”. Να την πάρω στην αγκαλιά μου με τρυφερότητα και αυτή να κουλουριαστεί ακόμη περισσότερο. Να τη φιλήσω στο μάγουλο και να της πω: “καληνύχτα”. Να μην πούμε τίποτα άλλο, και να αποκοιμηθούμε με ένα αίσθημα ολοκλήρωσης και ευτυχίας.

Καληνύχτα μωρό μου...

Featured Song: Amii Stewart | It's Fantasy

Χαθήκαμε βρε!

Χάθηκα, χάθηκες, χαθήκαμε... C'est la vie, που λένε και οι γάλλοι. Έχω να ποστάρω τρεις εβδομάδες! Κι όμως ούτε διακόπές πήγα, ούτε έχω κάποια δικαιολογία του τύπου εκεί που ήμουν δεν είχα internet ή κάτι τέτοιο. Τώρα που το ξανασκέφτομαι δε χρειάζονται δικαιολογίες. Απλά I wasn't feeling like blogging... So simple!

Τις τελευταίες τρεις εβδομάδες έγιναν πολλά! Πάρα πολλά! Αγχώθηκα, διασκέδασα, διάβασα (λιιιιιιγο), πιέστηκα, ερωτεύτηκα, απογοητεύτηκα, άλλαξα, προσπάθησα, έκανα καινούργιες γνωριμίες, ανανέωσα παλιές, βαρέθηκα, πείσμωσα, το ξανασκέφτηκα, αγάπησα και πόνεσα που λέει κι ο κολλητούλης, πήρα αποφάσεις (σε καλό να μου βγουν), γέλασα, μάλωσα, πήγα για κρασάκι, για ουζάκι, για shaker, για κοκτέιλ, βοήθησα, με βοήθησαν και γενικώς όλα καλά.

Με λένε Ανέστη και είμαι καλά! Επιτέλους ξαναμπήκα στους ρυθμούς μου. Ξυπνώ πρωί, πίνω το καφεδάκι μου, μελετάω, μαγειρεύω, κάνω τη γυμναστική μου, πάω στο γήπεδο για τρέξιμο, κρατώ το σπίτι σε ανθρώπινες συνθήκες, προσέχω τον εαυτό μου, σιδερώνω τα ρούχα που θα φορέσω, φτιάχνω το μαλλί πριν βγω, ακούω feel good music, και γενικώς είμαι στα χάι μου! Όποιος θέλει ακολουθεί...

Άντε και στα δικά σας!

Featured Song: Nina Simone | Feeling Good

Μ*λ*κες άνθρωποι

Κοιτώ γύρω μου και βλέπω ανθρώπους αναποφάσιστους, σαστισμένους. Ανθρώπους που δεν το’χουν. Ανθρώπους που δε νιώθουν και τόσο σίγουροι γι’αυτό που κάνουν ή γι’αυτό που δε κάνουν. Ανθρώπους με όρια, στενά. Ανθρώπους χωρίς χρόνο. Ανθρώπους ξινούς, γλυκούς, πικρούς, νερόβραστους, χαζοχαρούμενους, βλάκες. Γκρινιάριδες, χωρίς επιλογές. Ανθρώπους που δηλώνουν αλλά δεν είναι. Ανθρώπους με στάση, με απόσταση. Επιπόλαιους, εύκολους, ανώριμους. Ανθρώπους φοβισμένους. Ανθρώπους σνομπ, χωρίς χαμόγελο. Μίζερους, κρύους. Ανθρώπους με λόγια, θεωρίες, καθωσπρεπισμούς, κανόνες. Με δικαιολογίες. Ανθρώπους κριτές. Όσοι είναι έξω από το χορό πολλά τραγούδια λένε. Προπονητές του καναπέ που δεν έχουν κλωτσήσει μπάλα ποτέ. Άνθρωποι που λένε “εγώ δε θα έκανα ποτέ τέτοια βλακεία!” είναι οι ίδιοι άνθρωποι που δε κάνουν ποτέ τίποτα. Κι όταν δεν κάνεις και πολλά πως είναι δυνατόν να κάνεις βλακείες. Ανθρώπους που παρασιτούν και ζουν μέσα από τις ζωές των, λες και έχουν πάρει απόφαση πως δε πρόκειται ποτέ να αποκτήσουν δική τους. Ανθρώπους που απέχουν από την πραγματικότητα (με την κακή έννοια) και ξέρουν και καλά τα πάντα γι’αυτήν. Ανθρώπους μικρούς, μαζεμένους, κρυμμένους πίσω ψίθυρους και γέλια. Αστείους. Ένα βήμα πριν το τίποτα. Ανθρώπους απογοητευτικούς.

Βλέπω κι άλλα...

Featured Song: Joe South | Games People Play

Η ζωή του καθενός...

Υπάρχουν άνθρωποι που τους αρέσει να γράφουν βιβλία, άνθρωποι που τους αρέσει να διαβάζουν βιβλία και άνθρωποι που τους αρέσει να πουλάνε βιβλία. Εσείς λοιπόν τι είστε? Συγγραφέας, αναγνώστης ή βιβλιοπώλης?

Featured Song: Simple Minds | Book Of Brilliant Things

Είμαι καμένος...

Ε ναι λοιπόν, είμαι και επίσημα πλέον καμένος. Κι όχι μόνο στην καρδιά και τη ψυχή αλλά τώρα και σε ατομική συσκευασία για την επιδερμίδα σας. Ας θυμηθούμε σε αυτό το σημείο το άσμα της Καίτης:

"Είσαι ο ήλιος που έχει γίνει επικίνδυνος
και κάθε μέρα καιει την επιδερμίδα μου..."

Και μετά από το ευχάριστο μουσικό break, συνεχίζω. Κι εκεί που ήταν καλοκαίρι και όλα ήταν ωραία, ξεχάστηκα, χαλάρωσα, έκατσα και λίγο παραπάνω στον ήλιο ντάλα μεσημέρι (το ξέρω, μ*λ*κί* μου) και ιδού τα αποτελέσματα. Είχε ξεπλυθεί βλέπετε το αντιηλιακό (έβαλα, ειλικρινά). Συνήθως οι φυσιολογικοί άνθρωποι όταν καίγονται από τον ήλιο, ξεφλουδίζουν και αυτό ήταν. Αλλά όχι! Εγώ έπρεπε να πάθω... πως σκατά να δεις μου τό'πε? Α, ναί! Φωτοαλλεργία λέει. Γι'αυτό γέμισα παντού κοκκινίλες. Λες και έβρασαν οι χυμοί μου και παλεύουν να βγουν στην επιφάνεια. Το κερατό μου! Why god? Why? Why are you doing this to me? Γιατί ρε? Απάντα!

Τέλοσπάντων. Μου είπαν ότι θα φύγουν σιγάααα σιγάααα. Πρέπει όμως να μην κάθομαι στον ήλιο και να αποφύγω τη θάλασσα για λίγο, για να μην ερεθιστούν. Επίσης πως πρέπει να πάρω δυνατό αντιηλιακό με δείκτη 100! Και ρωτάω εγώ τώρα: "Και πως σκατά θα μαυρίσω ώστε να γίνω λευκός ε?". Βλέπετε το χειμώνα δεν είμαι ούτε καν λευκός. Είμαι διαφανής. Mister Cellophane ένα πράμα που λέει και στο Chicago.

Καείτε Υπεύθυνα. Μια κοινωνική προσφορά του HighFidelityShow...

Featured Song: Καίτη Γαρμπή | Η Πατρίδα Μου

Τι λέτε? Να δεχθώ...?

Dear

My name is Harry Costeren; I am a staff in one of the bank here in Netherlands. I am writing you following an opportunity in my office that will be of immense benefit to both of us. In my department, I discovered an abandoned sum of 4.5million euro (Four million, five hundred thousand euros) in an account that belongs to one of our foreign customers Late Mr. Morris Thompson an American who unfortunately lost his life in the plane crash of Alaska Airlines Flight 261 which crashed on January 31 2000, including his wife and only daughter.

Since we got information about his death, we have been expecting his next of kin or relatives to come over and claim his money because we cannot release it unless somebody applies for it as next of kin or relation to the deceased as indicated in our banking guidelines. Unfortunately I learnt that his supposed next of kin being his only daughter died along with him in the plane crash leaving nobody with the knowledge of this fund behind for the claim. It is therefore upon this discovery that I and two other officials in this department now decided to make business with you and release the money to you as the next of kin or beneficiary of the funds for safety keeping and subsequent disbursement since nobody is coming for it and we don't want this money to go back into Government treasury as unclaimed bill.

The banking law and guidelines here stipulates that such money remained after seven years the money will be transferred into banking treasury as unclaimed funds.

I will agree to share with you on an agreed percentage for your partnership in this business which I will prefer to call a deal. Please be honest to me and trust is our watchword in this transaction, note this transaction is confidential and risk free. As soon as you receive this mail you should contact me by return mail. Please note that all necessary arrangement for the smooth release of these funds to you has been finalised. We will discuss much in details when I do receive your response.

Do email me back with your full contact details on your full understanding and acceptance of your role in this mutual benefiting project. You can as well contact me with my private number +31 629 420 735 or via this email address: hcosteren@mail.ru

Yours truly,

Harry Costeren

Άντε να δούμε τι άλλο θα σκεφτούν αυτοί που στέλνουν spam! Δε γίνεται να σταματήσει επιτέλους αυτή η ανούσια βλακεία?

Featured Song: Van Morrison | This Has Got To Stop

iPod Helena Paparizou ad

Αχ! Έλενα τι μας κάνεις... Φιλιά στην Έλενα! I love u baby!

Featured Song: Helena Paparizou | Mambo

Ταινίες, όνειρα και jazz

Σουρεαλισμός και μακαρόνια. Εσύ μπορείς να το κάνεις αυτό? Τελικά, σκατά! Καλά τα είδα στον ύπνο μου. Όχι δε παίζω. Στ’αρχίδια μου κιόλας. Άλλωστε δεν έχω μπάλα. Η μπάλα έχει φύγει μακριά από μένα. Στη Γερμανία! Όλοι εκεί είναι. Κρίμα να είμαι απ’έξω. Δε κάνω χάρες, δε θέλω χάρες. Shut the fuck up! Εγώ ξέρω, εσύ αρχίδια ξέρεις τελικά. Και για σκατάς γαμάτος είμαι. Τουλάχιστον είμαι str8. Αν και προτιμώ την Cool Water και όχι τα ποταμάκια. Θέλω το κύμα εγώ! Come have a crash on me! Φενγκ σούι και μ*λ*κίες! Έχουμε βρει εκατό χιλιάδες τρόπους για να φτάσουμε. Πάντα όμως η ευθεία είναι ο συντομότερος. Και μη μου αρχίσετε τα περί Ιθάκης. Ιθάκη είναι τα κυπαρίσια. Απ’όσο ξέρουμε τουλάχιστον. 10 χρόνια του πήρε του άλλου και πήγε σε όλη τη Μεσόγειο. Εγώ όμως έχω κι αλλού να πάω. Τέλοσπάντων. Mundial! Η στρογγυλή θεά. Όση πήραν εφημερίδα τις προάλλες ξέρετε για τι πράγμα μιλάω. Yeah, baby! I may select you... Και έκοψα νωρίς το ποδόσφαιρο να φανταστείς. Στην τετάρτη ή πέμπτη δημοτικού. Πλακώθηκα με έναν στον ξύλο για τη μικρότητά του σε συνδιασμό με το επιτηδευμένο. Τώρα πίνουμε μπύρες μαζί όταν βρισκόμαστε. Τα είχα τα φόντα από τότε. Έχω φύγει μπροστά όμως τώρα. Μη μου πεις πως τερμάτισες. Έβλεπα Fun with Dick & Jane χθες με τον κολλητούλη. Τελικά στις πιο άκυρες ταινίες ακούς κάποια πράγματα, απίστευτα. Η καλύτερη θεραπεία είναι η καθαρή συνείδηση, λέει. “Σταμάτα επιτέλους αυτό που κάνεις αμέσως πιτσιρίκα!” Αν σε χρειαστώ ξέρω που να σε βρω. Και τι του λέει? Βρήκα έναν φαλάκρα τραπεζίτη και θα μείνουμε μαζί. “Με τον φαλάκρα?”. Πλάκα κάνεις! Κι εγώ θα σε πιάσω όμηρο και θα τον βάλω να πληρώσει λίτρα για σένα, για να μάθεις. Μπορεί να φας και καμιά σφαλιάρα. Στο διάλειμα όλα αυτά. Αλλά το πρόβλημα είναι δικό σου. Το έχω κάνει κι εγώ αυτό. Και πίστεψέ με δεν είναι ότι καλύτερο. Διαβάζω σε ανδρικό cosmo περιοδικό: “Πέσε από γκρεμό, πάλεψε με αρκούδα, φάε μαχαιριά... και ζήσε”. Εγώ κούτσαινα αλλά τώρα περπατάω πάλι κανονικά. Γι’αυτό μη μου τους κύκλος τάραττε! Όταν εγώ έκανα ζιγκ-ζαγκ από τα χειρότερα ποτά, κάποιοι δεν έκαναν ούτε καν κύκλους. Απλά περιστρέφονταν γύρω από τον εαυτό τους. Γι’αυτό σου λέω. Άσε τους πληθυντικούς. Δεν υπάρχουν υπεράνθρωποι. 1234569. Δε κάνω χάρες, δε θέλω χάρες. Εδώ και τώρα. Τώρα ψάχνουν νομίσματα. Θέλει να ζωγραφίσει κύκλους γύρω τους. Σαν το παιδάκι στο “The Ring”. Όσο πιο πολλά τόσο πιο καλά. Χεχε. Τι γελάς ρε? Τα θες πολλά ή απλώς γυαλιστερά. Όπως και να έχει δεν έχω ούτε τα μεν ούτε τα δε. Και μετά σου λένε για πίστη. Περισσότερα ATM υπάρχουν παρά εκκλησίες. Κι αν κάποιοι πηγαίνουν στα ΑΤΜ να προσκυνήσουν δε με πειράζει καθόλου. Κάπως θα βρω τον τρόπο να απέχω αλλά να παραμένω ενήμερος. Πρέπει να μαζεύεις τον αφρό από πάνω. Όπως οι κρητικοί όταν κάνουν γαμοπίλαφο. Υπάρχει βέβαια πάντα κι ο διαβήτης. Μα προφανώς είναι μαθητικό το πρόβλημα. Όποιος έχει πιο πολλά κερδίζει. Για να κερδίσεις όμως πρέπει να ξέρεις μάρκετινγκ. Διαβάστε το “Ε” από την Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία. Πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη. Είπα λοιπόν να κάνω σεμινάρια. Καλά πάω, παίζει να πάρω και πτυχίο αν κρατήσω για πολύ ώρα πατημένο το backspace. Μπα μωρέ κρίμα είναι. Θέλω το “know-how”. Για μένα. Γιατί δε μπορείς να λες πως δε ασχολείσαι με λεπτομέριες αλλά μόνο με τα μεγάλα προβλήματα. Αυτά τα κάνει η Πανσπουδαστική. Θέλω το μεγαλύτερο πλάνο. Όλο το κάδρο. Άλλωστε πάρε χαμπάρι πως δεν υπάρχει ιδανικός χάρτης. Που και να υπήρχε είναι άχρηστος. Που να σας εξηγώ τώρα γιατί. Υπάρχει μία θεωρία από πίσω. Τέτοια πράγματα θέλω. Θέλω θεωρίες, ιστορίες, παραδείγματα, αστεία. Και μετά ποιος με πιάνει. Μεχρι να βρω το νέο δάχτυλο... Αλλά και πάλι, κρίμα ρε γ*μώτο. Γκαντεμιά? Όχι! Δε πιστεύω σ’αυτά. Μοίρα και αηδίες. Βλακεία? Δεκτό! Και είμαι χείμαρος, είμαι jazz...

Featured Song: Catherine Zeta-Jones, Renée Zellweger, Taye Diggs & Cast | Overture/And All That Jazz

Παιχνίδι, φλερτ, μελό, συναισθήματα, έρωτας, έλξη, επιλογή, περσόνες, αντιπρόσωπος κ.α.

Αυτό το post το έχω στο laptop από το Σάββατο. Το πιάνω κάθε βράδυ πριν πέσω για ύπνο και το γράφω, μετά το σβίνω, αλλάζω σειρά στις παραγράφους, μετατροπές γενικότερα. Έχω κάποια πράγματα στο μυαλό μου αλλά δε μπορώ να τα βάλω σε σειρά ώστε να βγάζουν νόημα. Για να με βοηθήσω να συγκεντρωθώ έγραψα πάνω πάνω: “ What’s the topic really? Think the topic! Think! Think! Think!”. Αλλά τζίφος, τίποτα, nada... Συνεχίζει να είναι συγκεχυμένο. Λέξεις όπως, παιχνίδι, φλερτ, μελό, συναισθήματα, έρωτας, έλξη, επιλογή, περσόνες, αντιπρόσωπος κ.α. έρχονται στο κεφάλι μου αλλά δε βγάζω άκρη. Δε μπορώ ακόμα να τα συνδέσω όλα μαζί. Κι όμως συνδέονται... Κι όμως γυρίζει! Είμαι σε καλό δρόμο.

Και γιατί όλα αυτά? Το Σάββατο λοιπόν πέτυχα ένα γνωστό φιλαράκι σε ένα club, ο οποίος προσπαθούσε να κάνει κατάσταση με ένα συμπαθητικό κοριτσάκι. Και η κατάσταση έπρεπε να γίνει εκείνο το βράδυ καθότι η πιτσιρίκα έφευγε τις επόμενες μέρες. Δε πήγαινε όμως καλά το πράγμα. Είδε λοιπόν που τον κοιτούσα με ένα ύφος που έλεγε: "Μα τι κάνεις ρε μαλάκα?!?", οπότε με πλησίασε καθώς η μικρή "έπαιζε" με μερικούς μεθυσμένους νεανίες. Το φιλαράκι μου είχε ψυχολογία: "Τι να κάνω ρε μαλάκα? Δε τη βλέπεις? Άστα είμαι μες στα νεύρα...". Του είπα δυο-τρία, πέντε πραγματάκια και του έσκασα τη φιλική καρπαζιά, αυτή που σε επαναφέρει στην πραγματικότητα λίγο πριν περάσεις σε κατάσταση αμόκ. Δε θα έχει σημασία τι μου είπε και τι του είπα. Σημασία έχει ότι μετά το σύντομο διάλογο, πήγε και της μίλησε. Αυτή τη φορά με το σωστό ύφος. Μετά από λίγο ήταν αγκαλίτσα. Τους είδα να φεύγουν και μαζί οπότε χάρηκα! :)

Προσπαθώ λοιπόν να βάλω μία σειρά σε αυτό το παράδοξο! Ο τύπος έκανε αυτό που νόμιζε "σωστό", η τύπισα τον έφτηνε. Έφαγε τη καρπαζιά, πήγε έκανε αυτό που νόμιζε "λάθος" και τσουπ! Φεύγει με τη γκόμενα!

Παιχνίδι, φλερτ: Είσαι στο μπαρ λοιπόν και πίνεις τα ποτάκια σου. Ιδανικό μέρος για νέες γνωριμίες. Λίγο το αλκοόλ, λίγο ο καπνός, λίγο ο χαμηλός φωτισμός, λίγο η μουσική, πολύ η διάθεση. Η νύχτα άλλωστε μεγενθύνει τα συναισθήματα και κρίβει τις ατέλειες. Κοιτάς λοιπόν το στόχο, ο στόχος ανταποδίδει και εκεί αρχίζει το “παιχνίδι”. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο. It’s just a game we like to play...

Μελό, συναισθήματα, έρωτας: Το καλό που σου θέλω είναι να έχεις το μυαλό μέσα στο κεφάλι σου. Άλλο το παιχνίδι, άλλο τα αισθήματα. Δε θέλω να ακούω σαχλαμάρες του τύπου: “Με το που την είδα, την ερωτεύτηκα”. Σώπα ρε μεγάλε! Έρωτας? Αυτός έρχεται αργότερα... Πως είναι δυνατόν άλλωστε να ερωτευτείς μια εικόνα? Κι εμένα μου αρέσει η Αφροδίτη της Μύλου αλλά δεν είμαι ερωτευμένος μαζί της. Και η Siena Miller μ’αρέσει αλλά δεν θα πω: “Έχω δαγκώσει τη λαμαρίνα”. Άλλο έλξη, άλλο έρωτας. Και η έλξη που νιώθουμε για κάποιον δεν είναι κάτι που επιλέγουμε. Δε νομίζω ότι σκέφτηκε κανείς ποτέ: “Τώρα γι’αυτή να νιώσω έλξη? Δε γα***** ας νιώσω!”. Όχι! Απλά συμβαίνει! Γιατί και πως, τι να σας πω. Δείτε και κανένα ντοκυμαντέρ στο Discovery.

Έλξη: Η έλξη δεν είναι επιλογή μας. Κάποιος ερευνητής είπε πως όταν βλέπουμε κάποιον άνθρωπο, το υποσυνείδητό μας ξέρει αν υπάρχει έλξη μέσα σε ένα τρίτο του δευτερολέπτου. Βλέπεις λοιπόν μία πολύ όμορφη κυρία. Για τέτοιες μιλάμε. Κυρίες. Νιώθεις έλξη. Ένα να θυμάσαι. Το ότι δεν έχουμε έλεγχο πάνω στην έλξη, είναι και καλό και κακό. Όταν λοιπόν πλησιάζεις τον στόχο που λέγαμε να ξέρεις πως αν δε σε βρει ελκυστικό από την αρχή τότε δε μπορείς να κάνεις και πολλά γι’αυτό. Όχι ακόμα τουλάχιστον. Αν όμως από την άλλη σε βρεί ελκυστικό, τότε αυτή δε μπορεί να κάνει και πολλά γι’αυτό.

Αντιπρόσωποι: Πάντα να έχετε υπόψην σας πως όταν γνωρίζετε κάποια οπουδήποτε, στην ουσία δε γνωρίζετε την ίδια αλλά τον αντιπρόσωπό της. Το ίδιο ισχύει αντίστοιχα για τους άντρες. Ακριβώς. Γνωρίζετε τον καλύτερο εαυτό τους, όχι την ίδια. Γνωρίζετε το πόσο καλή-σωστή εν δυνάμει θα μπορούσε να είναι. Σίγουρα όμως όχι την ίδια. Γι’αυτό μη ξεχνιέστε, μη χαλαρώνετε και μην ξεγελιέστε. Είπαμε, it’s just a game we like to play...

Περσόνες: Μία γυναίκα θα επιστρατεύσει τα γελάκια, τις σέξι ματιές, το στήθος της, το νάζι. Ένας άντρας θα δώσει λίγο μπάσο στη φωνή του, θα πετάξει δυο-τρεις έξυπνες ατάκες, και θα χαμογελάσει με αυτοπεποίθηση. Και δεν είναι καθόλου κακό και σίγουρα καθόλου κατακριτέο. Κάθε άλλο. Έτσι είναι οι κανόνες του παιχνιδιού. Άλλωστε όλοι το κάνουμε. Προσπαθούμε να δείξουμε όσο πιο καλοί γίνεται. Δημιουργούμε μία περσόνα αρεστή. Με τις δικές μας πινελιές βέβαια, αλλά δε παύει να είναι κάτι που κάνουμε και βάζουμε ανάμεσα στον άλλον και τον εαυτό μας. Σαν ένα στρώμα προσωπικότητας για ασφάλεια. Είμαστε όμως έτσι όλο το 24ωρο? Δε θα το’λεγα. Έχουμε τις καλές μας στιγμές, έχουμε και τις κακές.

Κανείς λοιπόν δεν είναι τέλειος, ούτε καν εμείς...

Appendix: Για πόσες νιώθετε έλξη? Με πόσες από αυτές θα θέλατε να έχετε σχέση? Με πόσες από αυτές που έμειναν είστε ερωτεύμενος? Καμία ίσως? Ναι ήμουν ερωτευμένος κατά καιρούς, όχι όμως δεν είμαι ερωτευμένος με την άγνωστη hot κουκλάρα που κάθεται απέναντι στο μπαρ και ρουφάει τα σφηνάκια το ένα μετά το άλλο λες και είναι το αντίδοτο για την αγαμία. Νιώθω έλξη όμως...

ΥΓ: Το ξέρω ότι δε βγάζει νόημα το post, αλλά θα σπάσει το κεφάλι μου αν δε τα βγάλω. Πρέπει να βρω κι εγώ μία κιβωτό στοχασμών σαν αυτή που είχε ο Dumbledore στο Harry Potter... Έψαξα στο eBay αλλά τίποτα. Μήπως να αρκεστώ σε μία αντζέντα?

Συνεχίζεται...

Featured Song: Diana Krall | Love Me Like A Man

Θες να σε υπνωτίσω?

Σημείωση: Αυτό χρειάζεται δύο. Κάποιος πρέπει να διαβάζει βλέπεις. Αλλιώς απλά φαντάσου το καθώς διαβάζεις...

Χαλάρωσε και κάθισε αναπαυτικά... Αυτό που θέλω να κάνεις είναι να κλείσεις τα μάτια σου και να φανταστείς μία γραμμή που αντιπροσωπεύει τη ζωή σου. Για κάποιους ανθρώπους το παρελθόν μπορεί να βρίσκεται πίσω τους και το μέλλον μπροστά τους. Αυτό είναι το τυπικό. Μπορεί βέβαια για κάποιους άλλους το παρελθόν να είναι αριστερά και το μέλλον δεξιά. Όπως και να’ναι δεν έχει σημασία. Απλά φαντάσου μία γραμμή.

Αυτό που θέλω να κάνεις τώρα είναι να φανταστείς πως αιωρείσαι. Πως ανυψώνεσαι και πετάς πάνω από τη γραμμή πολύ αργά και πως μπορείς να κοιτάξεις κάτω και να δείς αυτή τη γραμμή της ζωής από διαφορετική οπτική γωνία. Συνέχισε να ανεβαίνεις όλο και πιο πάνω, απλώς να θυμάσαι το σημείο που ήσουν. Μετά άρχισε να πετάς προς τα πίσω. Κοίτα κάτω και δες μερικές από τις πρόσφατες εμπειρίες σου να περνάνε. Συνέχισε να πετάς προς τα πίσω. Συνέχισε και επιτάγχυνε λίγο. Συνέχισε. Θέλω να πας πίσω στην αρχή αυτής της γραμμής. Κι αν δεν την βλέπεις, απλά φαντάσου που μπορεί να είναι. Απλά μάντεψε. Κοίτα κάτω και προσγειώσου σε εκείνο ακριβώς το σημείο που ξεκινάει η γραμμή. Κάποιοι μπορεί να δουν τις γραμμές των γονιών τους να περνούν από εκείνο το σημείο.

Τώρα θέλω να κάνεις ένα βήμα πίσω από εκείνο το σημείο. Οπότε στέκεσαι ακριβώς πριν την γραμμή που ξεκινά μπροστά σου. Και τώρα θέλω να φανταστείς μία εσωτερική πηγή αγάπης που μπαίνει μέσα σου από το πάνω μέρος του κεφαλιού σου, λούζει με χρυσό φως την καρδιά σου και βγαίνει απευθείας μπροστά μέσα από το στήθος σου φωτίζοντας την αρχή της γραμμής σου. Αυτό το φως αρχίζει και στρώνει με χρυσό τη γραμμής της ζωής σου φωτίζοντάς την. Φωτίζει λίγο στην αρχήν της και μετά λίγο πιο πολύ, και σιγά σιγά εκτείνεται μέχρι το μέλλον.

Μπορεί να δείς μερικά μαύρα στίγματα πάνω στη γραμμή που αντιπροσωπεύουν στιγμές λύπης ή άσχημα γεγονότα που έγιναν πιθανόν όταν ήσουν πιο νέος. Γενικώς διάφορες κακές αναμνήσεις που καθώς το χρυσό φως περνάει από την καρδιά σου και βγαίνει μπροστά μέσα από το στήθος σου, τόσο ηρεμείς και όλα αυτά τα μαύρα στίγματα αρχίζουν και φωτίζονται όλο και περισσότερο. Και πρόσεξε πως νοιώθεις καλύτερα καθώς το χρυσό φως φωτίζει τη γραμμή. Απόλαυσε αυτό το συναίσθημα για μερικές στιγμές. Λίγο ακόμα. Λίγο ακόμα.

Σκέψου αυτήν την ενέργεια και ξανάρχισε να αιωρείσαι πάνω από την γραμμή σου αργά και κοίτα κάτω. Πρόσεξε πως είναι πιο φωτεινή και πως μερικά από τα μαύρα στίγματα είναι και πάλι φωτεινά. Μπορεί να αισθάνεσαι κάπως καλύτερα. Πέτα ψηλά και άρχισε να επιστρέφεις στο τώρα. Μπορεί να δεις κάποια γεγονότα που έχουν συμβεί από πάνω με διαφορετικό φως. Μπορεί να τα βλέπεις τώρα ως θετικό μάθημα παρά ως αρνητική εμπειρία γιατί έχουν φωτιστεί με το χρυσό φως.

Βρες το σημείο απ’όπου ξεκίνησες. Μπορείς να προσγειωθείς τώρα και με μία ανάσα ανακούφισης μπορείς να ανοίξεις και πάλι τα μάτια σου. Τώρα μη κουνηθείς. Απλά μείνε με τα μάτια σου ανοιχτά και κοιτάξτε γύρω σου. Παρατήρησε πόσο ξεκούραστος και ήρεμος είσαι... Πως μπορείς να θεραπεύσεις τον εαυτό σου και να του ξαναδώσεις ενέργεια...

Featured Song: Sting | Fields Of Gold